- mövquf
- ə. 1) vəqf olunmuş; bağışlanılmış; 2) tutulmuş, həbs olunmuş; 3) bağlı, asılı; 4) təxirə salınmış; dayandırılmış
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
mövquf — sif. <ər.> 1. din. Vəqf olunmuş, vəqf üçün ayrılmış (bax vəqf). 2. klas. Varlığı başqa bir şeyin varlığından asılı olan; asılı, bağlı, əlaqəli, əlaqədar. Səltənətin davamı və silsilənin bəqası mövqufdur elmə. M. F. A.. Mövquf isə qəlbin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mövqufat — ə. «mövquf» c. vəqf olunmuş şeylər, vəqf üçün ayrılmış mal, mülk və s … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məvaqif — ə. «mövquf» c. vəqf olunmuşlar, bağışlanılmışlar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mövqufat — is. <ər. «mövquf» söz. cəmi> Vəqf edilmiş mal, mülk və s. Bunların qışda odunu mövqufatdan verilir. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti